اوشیما می‌گوید:« من صدها تبعیض را تجربه کرده ام. فقط کسانی که طعم تلخ تبعیض را چشیده اند، واقعا می‌دانند که چقدر آزاردهنده است. هرکس درد را به شیوه خودش حس می‌کند و هرکس زخم های خودش را دارد. بنابراین من هم مثل همه دغدغه‌ی انصاف و عدالت را دارم. اما آنچه بیشتر مایه انزجارم می‌شود، آدم هایی هستند که قوه‌ تخیل ندارند. همان جور آدم هایی که تی.اس.الیوت به آنها می‌گوید "انسان پوک". آن‌هایی که فقدان تخیل را با چیز بی‌جانی مثل پَرِ کاه پُر می‌کنند و از کار خودشان بی خبرند. آدم های بی‌عاطفه ای که خرواری کلمه توخالی نثارت می‌کنند و می‌کوشند تو را به کاری که نمی‌خواهی وادارند..»

کافکا در کرانه~